Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8477 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 13090 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK’nın 89/1, 89/3-b-d-e, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddeleri uyarınca mahkumiyetTaksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;1-Adli Tıp Kurumunca düzenlenen rapora göre, katılanın hayati tehlike geçirip, yüzde sabit iz ve kemik kırığı olacak şekilde yaralandığı, hüküm fıkrasında yaralanmanın niteliği ve temel cezadan ½ oranında artırma yapıldığı belirtildiği halde, uygulama maddesi olan TCK'nın 89/2-b-d-e maddesi yerine, TCK'nın 89/3-b-d-e maddesinin gösterilmesi,2-TCK'nın 52/4. maddesi gereğince, taksitlerden birinin ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ihtarından sonra, aynı madde gereğince “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin” ihtar edildiği halde, infaz aşamasında nazara alınması gereken 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gereğince de ihtarına karar verilmesi, İsabetsiz olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 2. bendinde yer alan "89/3-b,d,e" ibaresinin "89/2-b,d,e" olarak düzeltilmesi ve 5275 sayılı Kanun'un uygulanmasına ilişkin 6. bendin hükümden çıkartılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.