Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8390 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 22172 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi : Ağır Ceza MahkemesiDava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminatHüküm : 1.024,16 TL maddi ve 2.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;Gerekçeli karar başlığında, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davası olan dava türünün 466 sayılı Kanun gereğince tazminat davası olarak yazılmış olması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı, hüküm duruşmasında hazır bulunan Cumhuriyet savcısının isim ve sicil bilgilerine yer verilmemiş olması ise mahallinde ilavesi mümkün yazım eksikliği olarak kabul edilmiştir.Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Dava dilekçesinde, dava tarihinden itibaren faiz talep edilmiş olmasına ve ıslah beyanında da bulunulmamasına rağmen, davacı lehine hükmolunan maddi ve manevi tazminat miktarlarına tutuklama tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi,Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1 ve 2 numaralı bendlerindeki ''tutuklama tarihi olan 18.07.2011'' ibarelerinin çıkarılarak yerlerine ''dava tarihi olan 03.04.2012'' ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.