Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8241 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 9891 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiKarar Tarihi : 26/06/2014Ek Karar Tarihi : 17/07/2014 Suç : Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirmeKarar : Temyiz isteminin reddi Temyiz isteminin reddine ilişkin 17.07.2014 tarihli ve 2014/402 sayılı ek karar, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık hakkında verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan dolayı yapılan yargılama sonunda, 4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkındaki Kanun hükümlerine göre soruşturma izni alınması için 5271 sayılı CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrasının 2. cümlesi gereğince verilen durma kararı, aynı maddenin son cümlesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi olup, Mersin 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.07.2014 tarihli ek kararı ile katılanın yüzüne karşı 26.06.2014 tarihinde verilen karara, yasal süre geçtikten sonra, 15.07.2014 tarihinde itiraz edildiği gerekçesine dayalı olarak itirazın reddine, itiraz isteminin değerlendirilmesi için 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesi uyarınca dosyanın merciine gönderildiği ve mercii Mersin 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.08.2014 tarihli, 2014/463 değişik iş sayılı kararıyla katılanın itirazının reddine karar verildiği; ancak, katılanın, 26.06.2014 tarihli karara yönelik 17.07.2014 hakim havale tarihli dilekçeyle temyiz isteminde de bulunmasını müteakip, Mersin 12. Asliye Ceza Mahkemesince 26.06.2014 tarihli durma kararının itiraz kanun yoluna tabi olması ve yasal süresi içinde temyiz isteminde bulunulmamasından dolayı temyiz isteminin reddine dair ek karar verildiği ve temyiz isteminin reddine ilişkin Mersin 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.07.2014 tarihli, 2014/402 sayılı ek kararında bu yönüyle herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, katılanın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 315/1. maddesine göre verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, henüz uygulanma olanağı bulunmayan 5271 sayılı CMK'nın 296. maddesi uyarınca karar verilmesi,Kanuna aykırı olup, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, kararın bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; kararda yer alan, “CMK.296 mad.” ibaresinin, “5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 315/1. maddesi” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan kararın DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.