Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7878 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 27993 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiDava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminatHüküm : Davanın kısmen kabulü ile 2.343,14 TL maddi, 3.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, birlikte değerlendirildiğinde, hükmedilen manevi tazminatın hak ve nasafet kurallarına uygun makul bir miktar olması nedeniyle tebliğnamedeki (2) nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 63/1 ve devamı maddelerinde bilirkişinin atanması ve görevleri kapsamında, çözümü uzmanlığı ve özel veya teknik bilgiyi gerektirmeyen, davacının tutuklu kaldığı sürenin mahkeme heyeti tarafından belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, maddi tazminat miktarının tayin ve tespitine esas alınan bilirkişi raporunda, davacı lehine hükmedilecek maddi tazminatın, davacının gözaltına alındığı 01.11.2004 tarihi ile tahliye olduğu 22.03.2005 tarihleri arasında tutuklu kalınan 141 gün yerine, 142 gün üzerinden hesaplandığı ve davacının 2004 yılında tutuklu kaldığı 61 günlük süre yönünden tutuklu kaldığı tarihteki net asgari ücret yerine, 2012 yılında geçerli olan net asgari ücret üzerinden hesaplama yapıldığının dikkate alınmaması suretiyle, fazla maddi tazminata hükmedilmesi,Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının birinci bendinde, davacı lehine hükmolunan maddi tazminat miktarının ''1.599,79'' TL'ye indirilmesi, suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.