Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 777 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 15295 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralama Hüküm : TCK'nın 89/1-2-b-d, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Gerekçeli karar başlığında, 08.09.2009 olan suç tarihinin 09.09.2009 olarak, 14.09.2009 olan tahliye tarihinin ise 27.07.2010 olarak belirtilmiş olması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş, sanığın gözaltında ve tutuklulukta geçirdiği sürelerin 5237 sayılı TCK'nın 63. maddesi gereğince cezasından mahsubunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, tayin olunan cezanın az olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1-Sanık hakkında katılanın hayati tehlike geçirecek şekilde yaralanmasına neden olması nedeniyle hüküm kurulurken yasal dayanak olan 5237 sayılı TCK'nın 89/2-e. maddesi yerine 89/2-d. maddesinin gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi, 2- 5320 sayılı Kanunun 5560 sayılı kanunla değişik 13. maddesinin "Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince soruşturma ve kovuşturma makamlarının istemi üzerine baro tarafından görevlendirilen müdafii ve vekile, avukatlık ücret tarifesinden ayrı olarak, Türkiye barolar Birliğinin görüşü de alınarak Adalet ve Maliye Bakanlıkları tarafından birlikte tespit edilecek ücret, Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla yer alan ödenekten ödenir. Bu ücret, yargılama giderlerinden sayılır" yönündeki açık hükmü karşısında yaşı küçük katılana CMK'nın 239. maddesi uyarınca baro tarafından atanan vekil için, bu miktarın sanıktan yargılama gideri olarak tahsili gerektiğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 2. fıkrasındaki ''-d'' ibaresinin çıkarılarak yerine ''-e'' ibaresinin yazılması, hükmün yargılama giderlerine ilişkin 9 numaralı bendinin çıkarılarak yerine ''5 davetiye gideri 25,00 TL ve zorunlu vekil ücreti 249,00 TL toplamı olan 274 TL yargılama giderinin CMK'nın 325. maddesi uyarınca sanıktan alınarak hazineye gelir kaydına'' ibaresinin yazılması suretiyle suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.