Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiDava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle TazminatHüküm : 54,45 TL maddi, 400 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya Verilmesine. Davacı vekilinin 21.05.2012 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle gözaltına alındığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraetine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;Tazminat davasının dayanağı olan İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.11.2011 tarih, 2011/17 Esas - 2011/187 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) Terör örgütü üyesi olmak suçundan, 06.08.2010 – 09.08.2010 tarihleri arasında gözaltında kaldığı, yargılama sonunda beraetine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 03.01.2012 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 21.05.2012 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla,Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre; davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.03.2007 gün ve 2-63 sayılı kararında açıklandığı üzere; haksız tutuklamadan kaynaklanan tazminat davalarında, ancak davanın tamamen reddi halinde davalı hazine lehine vekalet ücretine hükmedileceği davanın kısmen kabulü halinde ise davalı hazine lehine vekalet ücretine hükmolunmayacağının gözetilmemesi, yasal faizin gözaltı tarihi olan 06.08.2010 tarihinden itibaren talep edilmesi karşısında kabul edilen maddi ve manevi tazminat miktarlarına 06.08.2012 tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi ve davacının talebinin kısmen kabul edilmesine rağmen davacının kabul-red oranına göre yargılama giderlerinden sorumlu tutulması, Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca, isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının D. bendinde yer alan davalı idare lehine hükmedilen vekalet ücretine ilişkin kısmın hükümden çıkartılıp, hüküm fıkrasının maddi ve manevi tazminata ilişkin A ve B bentlerindeki faize ilişkin kısımdan “06/08/2012” ibareleri çıkartılarak yerlerine “06/08/2010” ibareleri eklenip hüküm fıkrasındaki yargılama giderlerine ilişkin 2 numaralı bendin hükümden bütünüyle çıkarılarak yerine “bu dava için yapılan 171 TL yargılama giderinin hazine üzerine bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.