Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 691 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 16707 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle ÖldürmeHüküm : 1-Sanık ... hakkında; TCK'nın 85/1, 22/3, 62/1, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet 2-Sanık ... hakkında; TCK'nın 85/1, 22/3, 62/1, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ... ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “01.09.2012” yerine, “07.09.2012” olarak yazılmış olmasını mahallinde düzeltilmesi mümkün bir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ...'ın suçsuz olduğuna, suça konu kömür ocağı çok önceden devretmesine ve ilgisinin bulunmamasına rağmen hakkında haksız ve hukuka aykırı olarak ceza tayin edildiğine, asli kusurlu ve bilinçli taksirli kabul edilerek hakkında verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna; sanık ...'ın kazanın meydana geldiği ocağın sahibi olmamasına rağmen hakkında cezaya hükmedilmesine, kusurunun bulunmadığına, bilirkişi raporlarının hükme esas alınmadığına ve kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanıklar hakkında TCK'nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete'de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması;Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükümlerin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine, “Sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK'nn 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a), (d), (e) bentlerindeki hakları kullanmaktan, aynı Kanun'un 53/2. maddesi gereğince, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen hakları kullanmak yönünden ise, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından aynı Kanun'un 53/3.maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından TCK'nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendindeki hak yoksunlukları açısından ise Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete'de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesine” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.