Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6776 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 17386 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürme Hüküm : TCK'nın 85/1, 62/1, 51/1-3, 53/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Gerekçeli karar başlığında; sanığın nüfusa kayıtlı bulunduğu “...” köyünün ve suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi, mahallinde ilavesi mümkün noksanlıklar olarak kabul edildiğinden, bu hususlar bozma sebebi sayılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin hükmedilen hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmemesine, hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına, katılan vekilinin eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiğine, bilinçli taksir hükmünün uygulanmamış olmasına, hükmedilen hapis cezasının ertelenmesine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1- Sanığa tayin olunan 2 yıl 2 ay hapis cezasından, TCK'nın 62/1. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılması sonucu 1 yıl 9 ay 20 gün hapis cezası hükmetmek yerine, hesap hatasından dolayı 1 yıl 9 ay 10 gün hapis cezasına hükmolunarak, eksik ceza tayini, 2- TCK'nın 51/3. maddesi gereğince, cezası ertelenen sanık hakkında, mahkum olunan ceza süresinden az denetim süresi belirlenemeyeceği gözetilmeden, hükmolunan 1 yıl 9 ay 10 gün hapis cezası ertelenen sanığın, 1 yıl 9 ay süre ile denetim altında bulundurulmasına karar verilmiş olması, 3-Taksirle işlenen suçlarda TCK'nın 53/1. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına hükmedilmeyeceğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 2 numaralı paragrafındaki, “1 YIL 9 AY 10 GÜN” ibaresinin, “1 YIL 9 AY 20 GÜN” ve hükmün 5 numaralı paragrafındaki, “1 YIL 9 AY” ibaresinin, “1 YIL 9 AY 20 GÜN” olarak değiştirilmesi, hükmün 53. maddedeki hak yoksunluklarına ilişkin 7 ve 8 numaralı paragraflarının hüküm fıkrasından çıkarılması suretiyle, eleştirilen husus dışında, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.