Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 6417 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 18656 - Esas Yıl 2014
Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiDava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle TazminatHüküm : 10.000 TL maddi ve 10.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;Manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun vasıf, mahiyet ve niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre, tazminat davasının kesinleştiği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer ve benzeri hususlar da gözetilmek suretiyle, hakkaniyet ölçüsünü aşmayacak bir şekilde, hak ve nasafet kurallarına uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespit edildiğinden tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;1- Davacının tutuklu kaldığı dönemde geçerli olan net asgari ücret üzerinden hesaplama yapıldığında bulunan 6.465 TL gelir kaybının maddi tazminat olarak ödenmesine karar verilmesi gerekirken, hükme esas alınan bilirkişi raporunda tutuklu kalınan 55 Cumartesi günü için çift yevmiye tahakkuk ettirilmesi suretiyle belirlenen gelir kaybı miktarına, 29/05/1957 tarih ve 4-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında belirtildiği üzere, ait olduğu davada hüküm altına alınması gereken vekalet ücretinin yargılama giderleri kapsamında olduğu ve asıl davadan bağımsız olarak dava konusu yapılamayacağı gözetilmeden, 2.640 TL tutarındaki vekalet ücretinin dahil edilmesi suretiyle maddi tazminatın 10.000 TL olarak fazla tayini, 2- Davacının fazlaya ilişkin maddi tazminat isteminin saklı tutulmasına karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasının a bendinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine ''davacının maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 6.465 TL maddi tazminatın gözaltı tarihi olan 31.12.2007 tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile birlikte davalı maliye hazinesinden alınarak davacıya verilmesine'' ibaresinin yazılması, aynı fıkranın b bendinin hüküm fıkrasından tamamen çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.