Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5837 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 18904 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK’nın 89/1, 89/2, 62/1, 52/2-4, 53/6 ve 5275 sayılı Kanunun 106/10. maddeleri gereğince mahkûmiyet Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusuru durumuna, eksik incelemeye ve lehe kanun hükümlerinin uygulanmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak, 1- TCK'nın 52/4. maddesi gereğince, taksitlerden birinin ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ihtarından sonra, aynı madde gereğince “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin” ihtar edildiği halde, infaz aşamasında nazara alınması gereken 5275 sayılı Kanunun 106/10. maddesi gereğince de ihtarına karar verilmesi, 2-Sanık hakkında TCK’nın 89/2. maddesi uygulanırken, uygulanan kanun maddesinin bendi gösterilmeyerek 5271 sayılı CMK'nın 232/6 maddesine aykırı davranılması,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK' un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 6. maddesinin hükümden çıkarılmasına, hüküm fıkrasının 2.maddesinde yer alan “89/2” ibaresinin “89/2-b” olarak düzeltilmek suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.