Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralama Hüküm : TCK'nın 89/1-3-b, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların kusurlarının bulunmadığına, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, savunmaların dikkate alınmadığına, bilirkişi raporlarının yetersiz olduğuna, beraatleri gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;TCK'nın 52/4. maddesi gereğince, taksitlerden birinin ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi ile yetinilmesi yerine, infaz aşamasında uygulanacak olan 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gereğince ihtarına karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK' un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden her iki sanık hakkındaki hüküm fıkrasının 7. bendinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.