Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5554 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 27541 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiDava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat talebi Hüküm : 79,18 TL maddi, 2900 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine. Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Tazminat davasının dayanağını oluşturan ... Devlet Güvenlik Mahkemesinin 02.06.2008 tarih, 1997/24 esas, 1998/187 karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanığın (davacının) 765 sayılı TCK'nın 125. maddesine aykırılık suçundan 20.04.1994-25.10.1995 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, beraatine hükmedildiği, kararın Yargıtay ilgili ceza dairesince onanmak suretiyle 20.09.1999 tarihinde kesinleştiği, iş bu davanın 03.04.2006 tarihinde, haksız işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanunun 2. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla, Bozmaya uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak; Davacı lehine hükmedilecek maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanacak miktar yerine, brüt asgari ücret üzerinden tespit edilen miktara hükmedilmesi suretiyle, maddi tazminatın fazla tayini,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasındaki maddi tazminat miktarının 51,27 TL 'ye indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.