Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 543 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 25215 - Esas Yıl 2013
Tebliğname no : 12 - 2012/225796
Mahkemesi : Van 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 29.06.2012
Numarası : 2011/172-2012/144
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Erciş Ağır Ceza Mahkemesinin 10.03.2011 tarih, 2009/235 esas, 2011/49 karar sayılı dosyanın incelenmesinden; sanık (davacının) Yağma suçundan beraatine, Cinsel İstismar suçundan ise mağdurenin yaşının 15-18 yaş arasında tashih edilmesi nedeniyle suçun takibi şikayete bağlı hale geldiği ve mağdurenin şikayetinin bulunmaması nedeniyle davanın düşürülmesine hükmedildiği, tefhim edilen hükmün, temyiz edilmeksizin 18.03.2011 tarihinde kesinleştiği, davanın 15.04.2011 tarihinde süresi içinde, yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı ve CMK'nın 142 maddesindeki yasal şartlarının oluştuğu anlaşılmakla;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Çocuğun cinsel istismarı suçunun vasıf değiştirmesi sebebiyle hakkında düşme kararı verilen davacının, Yağma suçundan da beraat ettiğinin anlaşılması karşısında, davacının sanık olduğu dosyanın getirtilerek beraat ettiği suç nedeniyle tutuklama kararı verilip verilmediği araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
Tazminat davasına dayanak teşkil eden beraat hükmü ile birlikte davacı lehine 2200 TL vekalet ücretine hükmedilmesine rağmen, bu miktarın maddi tazminat kapsamında davacıya ödenmesine karar verilmesi suretiyle fazla miktarda maddi tazminata hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.