Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5397 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 21428 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Kişisel verilerin kaydedilmesiHüküm : CMK'nın 223/2-a maddesi gereğince beraatKişisel verilerin kaydedilmesi suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Olay günü, sanığın aracıyla ilgili resmi işlemleri yapmak üzere, katılanların polis memuru olarak görev yaptığı trafik tescil denetleme büro amirliğine gelerek katılanlarla görüşmeye başladığı, görüşme sırasında sanığın aracının ruhsat fotokopisini isteyen katılanlarla sanık arasında, fotokopinin büro amirliğinde çektirilmesi mevzusunda tartışma çıktığı, sanığın bu sırada katılanlarla yüz yüze yaptığı konuşmaları gizlice kayda alarak, daha sonra katılanlar hakkında yürütülen disiplin soruşturmasına delil olarak sunması şeklinde gerçekleşen olayda, Sanığın, katılanlarla yaptığı yüzyüze konuşma içeriğini kaydedip, bu kayıtları içeren flash belleği, katılanlar hakkında görülmekte olan disiplin soruşturmasına delil olarak vermesi biçimindeki eyleminde, sanığın amacının, önceden hazırlıklı ve planlı şekilde, katılanlar hakkında disiplin soruşturmasına delil oluşturma amacıyla gizlice kayıt yapması eyleminin TCK'nın 133. maddesinde düzenlenen kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçu kapsamında değerlendirilebileceği, anılan suçun aynı Kanunun 139/1. maddesi uyarınca soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete tabi olduğu, katılan...’un beyanında, tanık ...’in sanığın kendilerini cep telefonuyla çekmesi nedeniyle uyardığı yönündeki anlatımı karşısında 04/10/2012 tarihli eylemde, şikayet konusu fiil ve failini bilen katılanların TCK'nın 73/1. maddesinde öngörülen 6 aylık süre geçtikten sonra 11.07.2013 tarihinde sanık hakkında şikayette bulunmaları nedeniyle sanık hakkındaki kamu davasının düşmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde beraat hükmü kurulması, Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.