Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5180 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 8566 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürmeHüküm : Sanıklar ..., ..., ... hakkında; TCK'nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet. Taksirle öldürme suçundan sanıklar ..., ..., ...'nın mahkumiyetine, sanık ...'ın beraatine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii, sanık ..., katılan vekili, sanık ... tafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:A-Sanıklar ..., ... ve katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;Sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından failin suçu işlediğine dair delil elde edilemediği gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan,Sanıklar ..., ... hakkında yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin bir sebebe dayanmayan, sanıklar ... ve ...'nın kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, sanık ... hakkında beraat, sanıklar ... ve ... hakkındaki mahkumiyet hükümlerinin isteme uygun olarak ONANMASINA, B-Sanık ... müdafinin temyiz talebinin incelenmesine gelince;... Büyük Şehir Belediye Başkanlığı sınırları içerisinde asfaltlama işinin yapıldığı sırada, sanık ...'ın asfalt yüklü kamyonla geri geri geldiği, ...'nin kamyon ile fişer arasında sıkışarak öldüğü olayda, ... ... Temizlik İnşaat Bilgisayar Ticaret ve Sanayi Limited Şirketinin temsilcisi olan sanığın, ... Büyük Şehir Belediye Başkanlığı ile yapılan sözleşme gereği belediyeye işçi bulmakla yükümlü olduğu, işin yapıldığı sırada meydana gelen olaylardan sorumlu tutulamayacağı, sorumluluğun ilgili belediyeye ait olduğu gözetilerek sanığa kusur atfedilemeyeceği, bu itibarla beraatine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,İsabetsiz olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.