Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaUygulama : TCK'nın 89/4, 22/3, 62, 50/1-a, 52/2, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyetTaksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine ancak;5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin infaz rejimine ilişkin olduğu gözetilmeksizn, sanık hakkında TCK'nın 50, 52/2. maddeleri gereğince hükmedilen adli para cezasına ilişkin TCK'nın 52/4. maddesi uyarınca ihtarat yapılması gerekirken, 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi uyarınca ihtarat yapılması, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 5. fıkrasındaki "5275 sayılı Yasa'nın 106. maddesi gereğince hapse çevrilmesine" ibaresinin çıkarılarak yerine "TCK'nın 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceğinin ihtar edilmesine" ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.