Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4982 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 24502 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürme Hüküm : TCK'nın 85/1, 62/1, 51/1-3-6-7-8. maddeleri gereğince mahkûmiyet, ertelemeTaksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Olay tarihinde sanığın sahibi ve müdürü olduğu.... Limited Şirketine ait rödovanslı sahadaki kömür ocağında 16.00-24.00 vardiyası öncesinde +163/ +191 Sulu Damarı Başyukarı'ya, sorumlu maden mühendisi... tarafından ilerleme yapılmak üzere görevlendirilen ölen usta ..., baca ustası..., yedek işçi .... ile nakliyatçılar ..., ... ve ...'dan oluşan .... ekibinin, olay mahallinde bağın yerini açıp bağı yapmak üzere hazırlıklara devam ettikleri sırada, madenin Başyukarı giriş bölümünde kısmi göçük oluşması sonucunda, ...'nın göçük altında kalarak öldüğü olayda, asli kusurlu olduğu kabul ve tespit edilen sanık hakkında, TCK'nın 22/4 ve 61. maddelerine göre cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesi şartları dikkate alınarak, temel cezanın tayini sırasında asgari hadden uzaklaşılması gerekirken, eksik cezaya hükmedilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, olayda sanığın kusurunun bulunmadığına, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “suç sebep ve saikleri" ibaresinin gerekçeden çıkartılması suretiyle eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.