Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiDava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat talebi Hüküm : 83,32 TL maddi, 5000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine. Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Tazminat davasının dayanağını oluşturan Diyarbakır 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 17.06.1997 tarih, 1996/448 esas, 1997/207 karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanığın (davacının) örgüte yardım suçundan beraatine hükmedildiği, kararın temyiz edilmeksizin 31.05.1999 tarihinde kesinleştiği, iş bu davanın 18.05.2006 tarihinde, haksız işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanunun 2. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dolayısıyla dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla, Bozmaya uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 28.12.2006 tarihli ilk kararda davacı lehine 1750 TL manevi tazminata hükmedilmesi ve kararın sadece davalı tarafından temyiz edilmesi karşısında davalı lehine kazanılmış hak oluşturacağı gözetilmeden bozma sonrası davacı lehine 5000 TL manevi tazminata hükmedilmesi,Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasındaki manevi tazminat miktarının 1750 TL'ye indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.02.2014. tarihinde oybirliğiyle karar verildi.