Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiDava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle TazminatHüküm : Davanın reddiDavacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;Davacının Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.09.2002 tarih, 2000/310 Esas - 2002/283 Karar sayılı ceza dosyasında 2 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına hükmedildiği, bu kararın 27.05.2004 tarihinde kesinleştiği, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunun 7. maddesi gereğince lehe kanunun uygulanması amacıyla yapılan uyarlama yargılamasında ise davacı hakkında Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 03.11.2011 tarihli 2011/270 Esas - 2011/346 Karar sayılı kararı ile 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına hükmedildiğinin anlaşılması karşısında, CMK'nın 144/1-b maddesindeki, kanuna uygun olarak yakalanan veya tutuklanan kişilerden, tazminata hak kazanmadığı hâlde, sonradan yürürlüğe giren ve lehte düzenlemeler getiren kanun gereği, durumları tazminat istemeye uygun hâle dönüşenlerin tazminat isteyemeyeceği yönündeki düzenleme dikkate alınarak davacının tazminat talebinin reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemekle;Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre; davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Davacının tazminat talebi reddedilmiş bile olsa, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talepli davaların niteliği gereği davacıdan karar ve ilam harcının alınmayacağının gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca, isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının harca ilişkin 2. bendinin hükümden bütünüyle çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.