Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4539 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 9763 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürmeHüküm : TCK'nın 85/1, 53/1, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyetTaksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura, ceza miktarına ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddine, ancak;1-Bilinçli taksirin koşullarının bulunmadığı somut olayda, 05.06.2014 tarihli oturumda sanık müdafii tarafından, mahkumiyet kararı verilmesi halinde, lehe olan yasa hükümlerinin uygulanmasının talep edildiği ve TCK'nın 50/4. maddesi hükmü uyarınca taksirli suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilmesinin mümkün olması göz önüne alınarak; dosyaya olumsuz bir davranışı yansımayan, bozma öncesi hükümde de hakkında TCK'nın 51. maddesi uyarınca erteleme kararı verilen sanık hakkında, paraya çevirme hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,2-5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeple 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 21.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.