Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4469 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 12512 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle Yaralama Hüküm : TCK'nın 89/1, 89/2-e, 62/1, 53/1-a,b,c,d,e maddeleri gereğince mahkumiyetTaksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Taksirli eylemi sonucunda katılanın yaşamını tehlikeye sokacak, hayat fonksiyonlarına etkisi ağır 6. derecede kırık oluşacak, duyularından veya organlarından birinin işlevinin yitirilmesine neden olacak şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında, TCK'nın 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezanın, 89/3-a-b maddesi gereğince bir kat artırılması gerekirken yarı oranında arttırım yapılması ve müteakip uygulamanın da bu miktar üzerinden yapılarak sanığa eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik inceleme ve araştırmaya, kusura, savunma hakkının kısıtlandığına, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 say??lı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün hak yoksunluğuna ilişkin 4. bendinin hükümden çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.