Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4403 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 4589 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürmeHüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyetTaksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddi, ancak;1-TCK'nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre tali kusurlu olan sanığın, sabıkasının ve dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışının bulunmadığı, yargılama sırasındaki davranışları lehine değerlendirilerek cezasında TCK'nın 62. maddesi gereğince indirim yapıldığı, lehe hükümlerin uygulanması talebinde bulunan sanık hakkında “sosyal ve ekonomik durumu nazara alındığında, TCK’nın 50/1-a maddesinin uygulanmasına yer olmadığına” şeklindeki dosya içeriğine uygun olmayan gerekçe ile TCK'nın 50/4. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,2-TCK'nın 53/6. maddesinde, 3 aydan az ve 3 yıldan fazla olmamak üzere sürücü belgesinin geri alınabileceği düzenlenmiş olup, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca tayin olunacak güvenlik tedbirinin süresinin, fiilin ağırlığı ile orantılı, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun olacak şekilde belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, tali kusurlu sanık hakkında, alt sınırdan ayrılma gerekçesi açıklanmaksızın, sürücü belgesinin 3 yıl süreyle geri alınmasına karar verilmesi,Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.