Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4266 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 29678 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Çocuk MahkemesiSuç : Taksirle öldürmeHüküm : TCK'nın 85/1, 31/2, 62/1, 50/1-a, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet Taksirle öldürme suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm suça sürüklenen çocuk müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Katılanların uğramış olduğu zararın giderilmediği ve temel cezanın tayinine ilişkin mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnemedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuk müdafinin, CMK'nın 231. maddesinin uygulanması gerektiğine; katılanar vekilinin, az ceza tayin edildiğine, takdiri indirimin uygulanmaması, cezanın bilinçli taksirle artırılması gerektiğine ilişkin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi; 2- Hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında gün adli para cezasının bir gün karşılığı belirlenirken CMK'nın 232/6. maddesine aykırı olarak uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hüküm fıkrasından birinci paragrafında yer alan “suça sürüklenen çocuğun güttüğü saik” ibaresinin çıkartılmasına, hükmün dördüncü paragrafında yer alan “50/1-a” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve 52/2” ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.