Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4170 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 26670 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiDava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat talebi Hüküm : 945,30 TL maddi, 1000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine. Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak; Tazminat davasının dayanağını teşkil eden Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2004/134 esas, 2009/347 karar sayılı dosyasındaki yakalama tutanağı içeriğinden, davacının 30.11.2004 tarihinde karakola teslim olması sonrasında aynı gün tutuklandığı, gözaltında kalmamasına rağmen gözaltı süresi olarak bir günün de dahil edilerek tutuklu kalınan sürenin 83 gün yerine 84 gün kabulü ile maddi tazminatın fazla tayini ve faizin başlangıç tarihinin de tutuklama tarihi olan 30.11.2004 tarihi olarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasındaki maddi tazminat miktarının 934,04 TL olarak belirlenmesi, hüküm fıkrasının maddi ve manevi tazminat hükmedilmesine ilişkin fıkralardaki yasal faize ilişkin ''29.11.2004 tarihinden'' ibaresi çıkartılarak yerine, '' 30.11.2004 tarihinden'' ibaresi yazılıp sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.