Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç :Taksirle Öldürme Hüküm :TCK'nın 85/1, 22/3, 62, 63, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet. Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanık müdafinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın on yıl hapis cezasından aşağı olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 318 ve 5271 sayılı CMK'nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;Her ne kadar yerel mahkemece 14/09/2009 tarihinde verilen hüküm dairemizce 18/02/2013 tarih ve 2012/10618-2013/3426 nolu karar ile ".... Yaya geçidinden geçmek isteyen yayaya çarpması şeklinde gerçekleşen olayda bilinçli taksirin unsurlarının oluştuğunun gözetilmemesi" gerekçesi ile bozulmuş ise de; Dairemizin bozma kararından sonra değişiklik gösteren yerleşik içtihatlarına göre; olay mahallinde sadece yaya geçidinin mevcudiyetinin bilinçli taksir uygulaması için yeterli olmadığı, bunun yanında olay mahalline gelmeden önce uygun mesafeden sürücülere yaya geçidine yaklaşıldığına ilişkin uyarı levhası, zeminde yavaşla yazısı veya hız kesici şerit / tırtırlı gürültü butonlarının varlığının aranması karşısında somut olay değerlendirildiğinde;Sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahalde akşam saatlerinde yaya geçidinden geçmeye çalışan 340 promil alkollü ...'ya çarpması şeklinde gerçekleşen olayda, bilinçli taksirin unsurları oluşmamasına rağmen hükmedilen cezada TCK'nın 22/3 maddesi gereğince artırım yapılması,Kabule göre de;1-Asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet veren sanık hakkında temel ceza tayin edilirken asgari hadden uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, 2-Sanık hakkında hükmedilen 2 yıl 8 ay hapis cezasından TCK'nın 62 maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken hesap hatası sonucu 2 yıl 2 ay 20 gün yerine, 2 yıl 5 ay 10 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.