Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4053 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 6860 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç :Trafik güvenliğini tehlikeye sokmaHüküm : CMK'nın 231/11. maddesi uyarınca hüküm açıklanarak, TCK'nın 179/3-2, 62/1. maddeleri gereğince mahkumiyet.Denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işleyen sanık hakkında, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan verilen 29.04.2014 tarih ve 2013/82 E. 2014/98 K. sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına konu hüküm CMK'nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanmakla, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilen hüküm incelendi;İdaresindeki araç ile saat 00:30 sıralarında şerit ihlali yaparak mağdur ...’ın idaresindeki ticari minibüse çarpması sonrası görevli polis memurlarına aracı ...’ın kullandığını bildirerek, özel hastaneye giden sanık hakkında düzenlenen raporda alkollü olduğunun bildirilmesi, mağdur ...’ın “zik zaklar çizerek kullanmış olduğum minibüse ön taraftan çarptı, araç içindeki şahıslar ayakta zor duruyorlardı..” şeklindeki beyanı ve tüm dosya kapsamı itibariyle atılı suçun oluştuğuna dair kabulde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ve mahalli Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;5237 sayılı TCK'nın 50/3. maddesi uyarınca, daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş bulunan 18 yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş sanıkların kısa süreli, diğer sanıkların ise otuz gün ve daha az süreli hapis cezalarının aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı yaptırımlara çevrilmesi zorunlu olup, sabıkası bulunmayan sanık hakkındaki 25 gün hapis cezasının aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlara çevrilmesinin gerektiği nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi,Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.