Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiDava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminatHüküm : 1.392,56 TL gelir kaybı ile beraat edilen ceza dava dosyasına ilişkin 2.640 TL vekalet ücreti toplamı 4.032,56 TL maddi ve 3.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;Tazminat davasının dayanağı olan ceza dosyasında davacının gözaltı ile birlikte fiilen 53 gün tutuklu kalmış olmasına rağmen ve tutukluluk süresinin mahkemece belirleneceği dikkate alınmadan, tutukluluk süresini 52 gün olarak belirleyen bilirkişi raporunun hükme esas alınması temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamış, gerekçeli karar başlığında koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davası olan dava türünün 466 sayılı Kanun gereğince tazminat davası olarak, 23.05.2014 olan dava tarihinin ise 26.05.2014 olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı kabul edilmiş, davacı tarafın talebine uygun şekilde gözaltı tarihinden itibaren yasal faize hükmolunmasında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından tebliğnamedeki (2) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Davacı tarafça ibraz edilen serbest meslek makbuzu beraat karar tarihinden sonra düzenlenmiş olduğu gibi 29/05/1957 tarih ve 4-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında belirtildiği üzere, ait olduğu davada hüküm altına alınması gereken vekalet ücreti, yargılama giderleri kapsamında olup bu hakkın asıl davadan bağımsız olarak dava konusu yapılamayacağı dikkate alındığında anılan makbuz bedelinin beraat kararının verildiği tarihte geçerli Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince belirlenen vekalet ücreti miktarından düşük olduğunun da anlaşılması karşısında maddi tazminat hesabında nazara alınamayacağının gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden maddi tazminat miktarının 1.392,56 TL'ye indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.