Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 391 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 16093 - Esas Yıl 2015
İNCELENEN KARARIN;Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürmeHüküm : TCK'nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:11.02.2014 günü saat: 07.00 sıralarında sanık sürücü ...'in, içerisinde yolcu olarak ...'ün bulunduğu yönetimindeki kamyon ile yerleşim yeri dışında, 14 metre genişliğinde, aydınlatmanın olduğu, bölünmüş, düz, eğimsiz, kuru, asfalt kaplama yolda, Osmaniye yönünden Gaziantep yönüne sağ şeritten seyri sırasında olay yerine geldiğinde, ön ilerisinde aynı yönde seyretmekte olan sürücü ... yönetimindeki kamyona arka sol kısmından çarpması sonucu, yolcu ...'ün ölümüyle sonuçlanan ve sanığın tam kusurlu kabul edildiği somut olayda, sanık hakkında adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması; aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik incelemeye ve lehe olan hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;1- Sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında 5237 sayılı TCK'nın 50/4 . maddesinin gösterilmemesi, 2- Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde cezanın hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi yerine infazı kısıtlar biçimde hapse çevrileceğine karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1 olarak numaralandırılan bölümünün 3. bendinde yer alan "TCK'nın 50/1-a maddesi" ibaresinden önce gelmeke üzere "TCK'nın 50/4. maddesi delaletiyle" ibaresinin yazılması, aynı bölümün 6. bendinin de çıkarılarak yerine “TCK'nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlerden birinin zamanındaödenmemesi hâlinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.