Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 361 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 16146 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürmeHüküm : TCK’nın 85/1, 62, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyetTaksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;Tam kusurlu olarak bir kişinin ölümüne sebebiyet verdiği belirlenen sanık hakkında kusuru , meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmaması nedeniyle bozma sebebi yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik incelemeye ve kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;TCK'nın 53/1. maddesinde düzenlenen güvenlik tedbirlerinin, kişinin kasten işlediği suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak uygulanabileceği gözetilmeksizin, taksirle öldürme suçunu işleyen sanık hakkında, güvenlik tedbirlerine hükmedilmesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, TCK’nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasının 4. bendinin hüküm fıkrasından çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.