Taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:TCK'nın 52/3. maddesi gereğince "tam gün sayısının" gösterilmesi zorunluluğu bulunmadığından tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiş,Sanığın diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1- Sanığın sebep olduğu kaza sonucu sanıktan şikayetçi olmayan Ayşe ile diğer aracın sürücüsü olan katılan Bünyamin'in basit tıbbi müdahale ile giderilebilir derecede yaralandıkları, katılanlar Ahmet ve Seçkin'de ise adli tıp raporuna göre "herhangi bir tıbbi müdahale gerektirecek travmatik lezyon bulunmadığı"nın anlaşılmasına göre sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 89/1. maddesi yerine 89/4. maddesi ile cezalandırılması sureti ile fazla ceza tayini,2- Kabul ve uygulamaya göre de;a) Sanık hakkında tayin edilen uzun süreli hapis cezası adli para cezasına çevrilirken TCK'nın 50/1-a-4 madde ve fıkraları olması gereken yasal dayanağının gösterilmemesi,b) Sanık hakkında tayin edilen 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında sonuç cezanın hesap hatas?? sonucu 16.200 TL yerine 9.900 TL olarak belirlenmesi,c) 5237 sayılı TCK'nın 50/4. maddesi gereğince taksirli suçtan verilen uzun süreli hapis cezasının bilinçli taksir halinde adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak sonuç ceza açısından 1412 sayılı CMUK'nın 326/4. maddesi hükmü de gözetilmek suretiyle (BOZULMASINA), 20.02.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.