Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3386 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 11914 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle YaralamaHüküm : TCK'nın 89/1, 89/2-son, 31/3, 50/3, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Müştekinin şikayetçi olması, zararının giderildiğine ilişkin dosyaya yansımış bir beyan veya belge bulunmaması, katılan vekilinin 26.04.2012 tarihli duruşmada kendilerini arayan ve ilgilenenin olmadığını belirtmesi dikkate alındığında, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuk müdafinin eksik araştırmaya, suça sürüklenen çocuğun kazaya karışmadığına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının oluştuğuna ilişkin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;5275 sayılı Kanunun 106/4. maddesi gereğince, suç tarihinde 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuk hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde, bu cezanın hapse çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 7. fıkrasında yer alan "ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine," ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.