Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Özel hayatın gizliliğini ihlalHüküm : TCK'nın 134/1-2, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Mağdurla aralarında asliye ticaret mahkemesinde derdest dava dosyası bulunan sanığın, onunla yüz yüze yaptıkları görüşmeyi gizli kamerayla kayda alıp, bu kaydı içeren CD'yi, anılan dava dosyasında delil olarak kullanmak suretiyle TCK'nın 134/1. maddesindeki özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu işlediğinin iddia ve kabul edildiği olayda, Sanığa isnat edilen ve sübutu kabul edilen TCK'nın 134. maddesindeki özel hayatın gizliliğini ihlal suçunun, aynı Kanun'un 139/1. maddesi uyarınca soruşturulması ve kovuşturulması şikayete tabi olup, mağdurun feragata yetkili vekili tarafından 21.08.2014 tarihinde elektronik imza ile imzalanarak Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden elektronik ortamda hüküm mahkemesine gönderilen dilekçede, mağdur vekilinin sanığa yönelik şikayetlerinden vazgeçtiklerini ifade etmiş olması karşısında, TCK'nın 73/6. maddesi gereğince, sanığın, şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediğine dair beyan?? alınarak, sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayininde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeksizin hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.