Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürme Hüküm : 765 sayılı TCK'nın 455/1-son, 59/2, 5237 sayılı TCK'nın 50/52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık hakkında yapılan yargılama sonunda ...Asliye 1. Ceza Mahkemesinin 27.12.2005 tarihli 2004/444- 2005/808 sayılı kararı ile TCK'nın 455/1-son, 59, 72, 647 sayılı Kanunun 4,5,6. maddeleri gereğince mahkumiyetine karar verildiği, bu kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 14.04.2008 tarihli kararıyla sanığın hukuki durumunun 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik CMK 231. maddesi gereğince değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle bozulması üzerine aynı Mahkeme tarafından 25.09.2008 tarih ve 2008/303 – 2008/460 sayılı kararıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, anılan kararın itiraz edilmeksizin 22.10.2008 tarihinde kesinleştiği ve belirtilen tarih itibariyle beş yıllık denetim süresinin başladığından 5271 sayılı CMK'nın 231/8. maddesi uyarınca dava zamanaşımının durduğu, daha sonra sanığın 29.05.2010 tarihinde kasten yaralama suçunu işlediği sabit kabul edilerek... Asliye Ceza Mahkemesinin 30.04.2013 tarihinde kesinleşen ilamı ile mahkumiyetine hükmedildiği, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlediğinden anılan suçu işlediği 29.05.2010 tarihi itibariyle zamanaşımı süresinin işlemeye devam ettiği anlaşılmakla, Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem 765 sayılı TCK’nın 455/1. maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç aynı Kanunun 102/4. maddesi uyarınca 5 yıllık zamanaşımına tabidir. Kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, bu süre 104/2. maddesi uyarınca en fazla yarı oranında uzayacağından, suç tarihi olan 14.10.2004 tarihinden itibaren 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımı inceleme tarihinden önce gerçekleşmiş olmakla, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 765 sayılı TCK’nın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince kamu davasının DÜŞMESİNE, 14/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.