Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 3071 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 23171 - Esas Yıl 2014
Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiKarar Tarihi : 25/02/2014Suç : 2863 Sayılı Kanuna AykırılıkHüküm : Beraat2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:İstanbul I Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu'nun 13/09/1989 gün ve 1296 sayılı kararı ile, “yıkılırken, ilgili belediye başkanlığınca mühürlenerek kontrol altına alınan” ahşap yapının, korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olarak tescil edildiği, anılan kurulun 12/07/1995 tarih ve 6848 sayılı kararı ile kentsel ve tarihi sit sınırları içerisinde kalan taşınmazı yıkıp, otopark olarak işlettiği iddiasıyla sanık hakkında dava açıldığı, sanığın aşamalardaki savunmalarında, 1988 yılında meydana gelen yangın nedeniyle taşınmazın büyük kısmının kullanılamaz hale geldiğini, arsa boş kalmasın, çöplük haline gelmesin diye otopark olarak işletmeye karar verdiğini, otopark ruhsatı almak için Eminönü Belediyesi'ne başvurduğunu, belediye görevlilerinin taşınmazı yerinde incelediklerini ve arsanın köşesinde bulunan harabe durumdaki küçük dükkânın çevreye zarar verebileceğinden yıkılması gerektiğini, arsanın tamamen temizlenmesi durumunda ruhsat verilebileceğini söylediklerini beyan ettiği, buna karşılık, sanığın, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı Ruhsat ve Denetim Müdürlüğü'ne başvurarak ruhsat talebinde bulunduğu 05/09/2012 tarihli dilekçede; “İlgi yazınızda açık otopark olarak faaliyet gösterilmek istenen işyerim hakkında, parselimin tescilli olduğu, fonksiyonu dışında bir kullanıma izin verilemeyeceği, her türlü uygulama için İstanbul IV Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulun'dan onay alınması gerektiğinden bahsedilmekte, aksi durumda yasal işlem uygulanacağı belirtilmektedir. Ancak söz konusu tapulu parselim boş arsa halinde olup, üzerinde herhangi tarihi eser ya da iskana esas yapı bulunmamaktadır. Arsamı açık otopark olarak değerlendirebilmem için gerekli olan çalışma ruhsatımı alabilmem adına, talebimin yeniden değerlendirilmesini arz ederim” şeklinde beyanların yer aldığı ve dilekçe ekinde sunulan aynı tarihli taahhütnamede sanık tarafından, açık otopark olarak faaliyet gösterilecek davaya konu arsa hakkında, Kültür ve Turizm Bakanlığı, İstanbul Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu veya herhangi bir nedenden doğabilecek olumsuzluktan dolayı çalışma ruhsatının iptali halinde, arsanın otopark vs. faaliyetlerden arındırılarak, koşulsuz olarak boşaltılacağının, hiçbir hak talep edilmeyeceğinin beyan ve taahhüt edildiği, 15/03/2013 tarihinde yerinde yapılan denetimlerde, parsel üzerinde herhangi bir yapının bulunmadığının tespit edildiği anlaşılmakla, sanığın dava konusu parseli otopark olarak kullanmak amacıyla, üzerinde yer alan tescilli taşınmazı yıktığı ya da yıktırdığının tüm dosya kapsamı itibariyle sabit olması karşısında, sanığın atılı suçtan mahkumiyeti yerine yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi, Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.