Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2997 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 18159 - Esas Yıl 2011





Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : 5237 sayılı TCK'nın 89/1, 89/2-b, 62, 52. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur tespitine ve eksik inceleme ile karar verildiği yönünde yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine, ancak;Dosya kapsamından, meydana gelen kazada ikinci derecede kusurlu olan, mevcut adli sicil kaydına göre sabıkası bulunmayan ve yargılama sürecinde herhangi bir olumsuz davranışı görülmeyen sanık tarafından giderilmesi gereken somut bir zarar miktarının tespit edilmemiş olmasıyla, sanığın 17/04/2007 tarihinde alınan ifadesinde, müştekinin hastanede zor durumda kalmaması için kendisine banka yoluyla para gönderdiği husundaki beyanı dikkate alındığında, somut verilere dayandırılmadan yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile "sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılamadığından sanık hakkında 5271 sayılı Kanunun 231 maddesinin tatbiki ile hükmün açıklanmasının bırakılmasına yer olmadığa" denilerek, sanık hakkında CMK'nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/02/2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.