Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2659 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 4002 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürmeHüküm : TCK'nın 85/1, 62/1 , 53/1-6.maddeleri gereğince mahkumiyetTaksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Olay tarihinde, sanığın idaresindeki aracı ile gece vakti, meskun mahal dışında yer alan iki yönlü 7 metre genişliğinde, sollama yasağı bulunan yolda seyri sırasında, önünde seyreden tırı geçmek için karşı şeride geçtiği sırada, karşı şeritten gelen ölenin sürücüsü olduğu motosiklete çarpması sonucu, motosiklet sürücüsünün öldüğü olayda; sanık hakkında bilinçli taksir koşullarının oluştuğu gözetilmeksizin, tayin olunan cezasının TCK'nın 22/3. maddesi uyarınca arttırılmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Taksirle işlenen suçlarda uygulama yeri bulunmadığı gözetilmeden sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmesi,Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının hak yoksunluğu uygulamasına ilişkin 5. paragrafının hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.