Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralama, taksirle yangına neden olmaHüküm : Taksirle yangına neden olma suçundan: 171/1-a, 62, 50/1-a, 52/4. Maddeleri gereğince mahkûmiyet Taksirle yaralama suçundan: TCK'nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince mahkûmiyet Taksirle yangına neden olma ve taksirle yaralama suçlarından sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler sanıklar müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:A) Sanık ... müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde; Sanık ...'ın ve müdafiinin yüzüne karşı 10.05.2012 tarihinde verilen hükmü sanık müdafinin CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 21.05.2012 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE,B)Sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümlere yönelik Sanık ... müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz taleplerinin incelemesine gelince;Cismani zarar görmediğinden ve olay nedeniyle kendisinin veya bir yakınının yaralanmamış olması nedeniyle doğrudan zarar görmediğinden bahisle katılma kararı kaldırılan ...'ın, olayda adına kayıtlı aracın zarar gördüğü ve vekili vasıtasıyla katılmak istediğini de beyan etmesi ve hükmü de temyiz etmesi karşısında CMK'nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1-Sanık ...'in saha sorumlusu olduğu akaryakıt istasyonunda, şoför olarak çalışan diğer sanık ...'ın idaresindeki akaryakıt tankeri ile tedbirsiz ve dikkatsiz şekilde akaryakıt istasyonundaki yeraltı tankına benzin boşaltımı gerçekleştirdiği esnada oluşan yangın neticesi istasyondaki mağdurların yaralanmasına ve araçların zarar görmesine sebebiyet verdiği, TCK'nın ''Genel Güvenliğin Taksirle Tehlikeye Sokulması'' başlıklı 171. maddesinin 1. fıkrasında taksirle yangına neden olan kişinin yangın çıkarması halinin suç olarak düzenlendiği, maddede belirtilen suçun tehlike suçu olup, somut olayda ise mağdurların yaralanmış olması sebebiyle zarar suçunun oluştuğu dikkate alındığında; sanıkların sadece taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi yerine ayrıca taksirle yangına neden olmak suçundan da mahkumiyetlerine karar verilmesi,2-Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1 ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK'nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, her ne kadar sanıklar tali kusurlu iseler de olay nedeniyle oluşan zarar, yaralı sayısı ve yaralanmaların niteliği de gözetilerek, alt sınır aşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza tayini yerine, asgari hadden ceza tayin edilmesi, 3-Katılanlardan sadece ... ve ... kendisini vekil ile temsil ettirmesine ve diğer katılanların vekili bulunmaması karşısında vekalet ücretinin hangi katılan lehine takdir edildiği açıkça belirtilmeden, karışıklığa yol açacak şekilde "sanıklardan alınarak müdahile verilmesine" şeklindeki ibare ile yetinilmesi, Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin ve sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.