Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 26287 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 10407 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma Hüküm : TCK'nın 179/3-2, 62/1, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet ve temyiz talebinin reddi Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin karar, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Mahkemenin 20/11/2013 tarihli ek kararında sanık hakkındaki mahkumiyet hükmünün miktarı itibariyle temyizi kabil olmadığı belirtilerek, sanığın temyiz talebinin reddine karar verilmiş ise de, adli para cezasının hapis cezasından çevrili olması nedeni ile hükmün kesin olmadığı ve temyize tabi olduğu anlaşılmakla, ek karar kaldırılarak yapılan incelemede; Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, olaydan 4 saat sonra yapılan ölçümde 177 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın kastının yoğunluğu, almış olduğu alkolün derecesi ve meydana gelen tehlikenin ağırlı??ı gözetilerek, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, alt sınırdan uzaklaşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza yerine, alt sınırdan ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında hükmedilen hapis cezası adli para cezasına çevrilirken, uygulama maddesinin gösterilmemesi ve adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle TCK'nın 52/3 ve CMK'nın 232/6. maddelerine aykırı davranılması,İsabetsiz olup, hükmün bu sebeblerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 4. paragrafı çıkartılarak yerine “ Sanığa verilen 25 gün hapis cezasının TCK'nın 50/1-a, 52/2-3. maddeleri gereğince 25 tam karşılığı olarak gün adli para cezası çevrilmesine ve günlüğü takdiren 20 TL'den çevrilerek sanığın neticeden 500 TL ADLİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.