Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 26135 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 491 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle YaralamaHüküm : TCK'nın 89/1, 2-a-b-d, 62, 52/2-4, 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddeleri gereğince mahkumiyet. Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın kusursuz olduğuna ilişkin itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde TCK'nn 52/4 maddesi gereğince hapse çevrileceğinin bildirilmesinden sonra, infaz aşamasında dikkate alınması gereken 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi, İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 7. paragrafının hükümden çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.