Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle YaralamaHüküm : TCK'nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/1-2, 5275 sayılı Kanunu 106. maddeleri gereğince mahkumiyet. Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında hükmedilen adli para cezası taksitlendirilirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi ve TCK'nın 52. maddesi 4. fıkrası, son cümlesi uyarınca taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ihtarından sonra aynı cümle uyarınca "ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin" ihtarı yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi, İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 5. paragrafındaki “TCK'nın 52 maddesi" ibaresinin "TCK'nın 52/4" olarak değiştirilmesine, aynı bentteki "5275 sayılı Yasa 106 maddesi gereğince hapse çevrilmesine" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına," ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.