Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle öldürmeHüküm : 5237 sayılı TCK'nın 85/1, 62, 53/1-3-6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kazanın araçtaki teknik arıza nedeniyle meydana geldiğine, kusurunun bulunmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;1) Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK'nın 61/1. maddesinin (b) bendinde yer alan ''suçun işlenmesinde kullanılan araçlar'', (f) bendinde yer alan ''failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı'' ve (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" kıstaslarının uygulanamayacağı dikkate alınmaksızın temel cezanın belirlenmesinde gerekçe olarak gösterilmeleri, 2) Taksirli suçlarda TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün (2). paragrafında yer alan “suçun işlenmesinde kullanılan araçlar'', ''failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı'' ve "failin güttüğü amaç” ibareleri ile, TCK 53/1-3 maddelerinin uygulanmasına ilişkin kısmın hükümden çıkartılması suretiyle, (eleştirilen husus dışında) sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.