Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 26003 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 25388 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : 2863 sayılı Kanuna aykırılıkHüküm : 1- Sanık ... hakkında;5271 sayılı CMK'nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat 2- Sanıklar ..., ..., ... hakkında; 2863 sayılı Kanunun 67/2, TCK'nın 52, 53/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık ... beraatine, sanıklar ..., ... ve ...'ın mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, katılan vekili, sanık ... müdafii ve sanıklar ... ile ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: 1-Sanık ... hakkında verilen beraat kararının incelenmesinde,Yapılan yargılama sonunda, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yetecek, inandırıcı, somut delil bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, sanık hakkında verilen beraat kararının kanuna aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,2-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında verilen mahkumiyet kararlarının incelenmesine gelince;Sanıklar ..., ... ve ... hakkında yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, eksik inceleme ile karar verildiğine; sanıklar müdafilerin, eksik inceleme ve araştırma ile karar verildiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; a) Sanıklar ... ve ...'in aşamalarda verdikleri ortak ifadelerinde; olay yerine kahvaltı yapmak için gittiklerini, kahvaltı yaptıktan sonra arabalarına yöneldiklerinde kolluk kuvvetlerince durdurulduklarını beyan ettikleri, Cumhuriyet savcısının arama kararına istinaden sanıklar Hacı ve Savaş'ın bulunduğu arabada yapılan aramada suç unsuruna rastlanılmadığı, sanık ...'ın da sanıkların savunmalarını desteklediği, tanımadığını beyan ettiği gibi sanıklar ... ve...'nın cep telefonlarında yapılan incelemede, sanık ...'ın aracında ele geçen vazoya ait fotoğrafların bulunmadığı, tüm dosya kapsamında, sanıkların atılı suçu işlediklerini kabul noktasında yeterli ve kesin delillerin mevcut olmadığı anlaşılmakla, yazılı şekilde hüküm tesisi,b)Sanık ...'ın arabasında ele geçirilen, tarafsız arkeolog bilirkişi raporu ile 2863 sayılı Kanunun 23. maddesi kapsamında, tasnif ve tescile tabi, müzelik değerde taşınır kültür varlığı niteliğini haiz bulunduğu belirlenen suça konu eserin kendisine, dedesinden kaldığına dair aksi ispatlanamayan savunması karşısında, eyleminin 2863 sayılı Kanunun 5728 sayılı Kanun ile değişik 70/1. maddesine temas eden suçu oluşturduğu gözetilmeksizin; hatalı nitelendirme ile sanık hakkında 2863 sayılı Kanunun 67/2. maddesi uyarınca hüküm tesisi,c) TCK'nın 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca, sadece kendi alt soyu açısından koşullu salıverme süresine kadar uygulanabileceği, alt soy haricindeki kişiler yününden ise, yoksunluğun, hapis cezasının infazına kadar devam edeceğinin gözetilmemesi, d) Sanıklar hakkında tayin edilen adli para cezasının, gün para hesabı yapılırken uygulanan kanun maddesi gösterilmeyerek CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması, e) Dosya içerisinde yer alan arkeolog bilirkişi raporunda, suça konu eserin tasnif ve tescile tabi, müzede korunması gerekli taşınır kültür varlık olduğunun, müzede saklanması gerektiğinin belirtilmesi karşısında, 2863 sayılı Kanunun 75. maddesi gereğince müzeye teslimine karar verilmesi gözetilmeksizin, TCK 54. maddesi uyarınca müsaderesi ile müzeye teslimine karar verilmesi,Kanuna aykırı olup, sanık ... müdafii ve sanık ... ile ... müdafi'nin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince, hükümlerin isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.