Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 25994 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 11775 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma Hüküm : TCK’nın 179/2, 62/1, 50/3, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 179/2, 62. maddeleri gereğince 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tâbi tutulmasına dair Adıyaman 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 12.04.2012 tarihli ve 2011/608 esas, 2012/325 sayılı kararını müteakip sanığın deneme süresi içerisinde 28.09.2012 tarihinde kasten yaralama suçunu işlediği ve Besni Asliye Ceza Mahkemesi’nin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği ve hükmün 04.10.2013 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine duruşma açılarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair aynı Mahkemenin 31.12.2013 tarihli ve 2013/537 esas, 2013/561 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; TCK'nın 179/3. maddesinde alkol ve uyuşturucu madde etkisiyle araç kullanmanın suç olarak düzenlenip, aynı maddenin 2. fıkrasında ise yaptırımının belirlendiği gözetilmeksizin, 253 promil alkollü olarak araç kullanan sanık hakkında TCK'nın 179/3.maddesi delaleti ile aynı Kanun’un 179/2.maddeleri gereğince uygulama yapılması gerekirken ve sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının, seçenek yaptırım olarak adli para cezasına çevrilmesi esnasında TCK'nın 50/1-a maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. ve maddelerine aykırı davranılması,İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 1.bendinde "TCK'nun 179/2.maddesi" ibaresinden önce gelmek üzere "TCK'nın 179/3. maddesi delaletiyle" ve hükmün 5. bendine “TCK'nın 50/1-a maddesi gereğince” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.12. 2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.