Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 25642 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 6612 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiDava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle TazminatHüküm : 1- Davacı ... için; 10.611,18 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine 2- Davacı ... için; 36.820,81 TL maddi, 15.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine Davacıların tazminat taleplerinin kısmen kabulüne ilişkin hükümler, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1- Davacı ... lehine kurulan hükme yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde; Gerek dosya içinde mevcut kesinleşme şerhi ve CD içeriği, gerekse Dairemizce temyiz incelemesi sırasında Uyap sistemi üzerinde yapılan incelemede, davacı ...'nun tazminat talebine konu İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.05.2010 tarih, 2006/491 Esas – 2010/95 Karar sayılı beraat hükmünün davacı (sanık) aleyhine temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 30.12.2011 tarih, 2011/5747 Esas – 2011/8722 Karar sayılı onama kararı ile kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, davacı yararına hükmedilen toplam tazminat miktarına göre karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca davacı lehine nisbi vekalet ücreti tayin edilmesi gerekirken 2.640 TL tutarındaki maktu vekalet ücretine hükmolunması temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin davanın reddedilmesi gerektiğine, tazminat miktarına, faize ve vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme aykırı olarak ONANMASINA, 2- Davacı ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz taleplerinin incelenmesine gelince;5271 sayılı CMK'nın 142/1. maddesine göre koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin kararın kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde kararın kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, davacının tazminat talebine dayanak teşkil eden beraat hükmünün davacı ... yönünden 24.12.2010 tarihinde kesinleştiği, davanın ise 08.06.2012 tarihinde açıldığının anlaşılması karşısında, beraat hükmünün kesinleşme tarihini izleyen 1 yıl içinde açılmadığı gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, davacı ... hakkındaki yetersiz değerlendirme ile yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.