Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2515 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 8146 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK'nın 89/1, 2-b-e maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:5237 Sayılı TCK'nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmaması yönünden 5237 sayılı TCK'da hakime geniş bir takdir yetkisi tanınmış taktiri indirim nedenleri ise örnekseme yoluyla sayılmış, ancak bu hallerin sınırlı olmadığı tamamının sayılmasının da mümkün olmayacağı nazara alınarak benzer durumların da bu kapsamda değerlendirilebileceğini ifade açısından bu husus "gibi" şeklinde ifade edilmiş, 765 sayılı TCK'nın 59. maddesinden farklı olarak, takdiri indirim nedeni olarak kabul edilen hususların kararda gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir. Anılan hüküm uyarınca taktiri indirim nedeni uygulandığında, hangi nedenlerle bu müessesenin uygulandığı kararda gösterilecek, uygulanmadığı takdirde ise fiili taktirin bu yönde olduğu kabul edilecek ve bu husus ancak gösterilen gerekçenin yasal ve yeterli olmaması veya fiili taktirin uygulanan diğer müesseler karşısında hukuka aykırılık oluşturduğu yada dosya kapsamı itibariyle açıkça kanuna aykırı olduğunun saptanması halinde bozma nedeni oluşturacaktır. Mahkemece, olayda takdiri indirim nedenlerinin bulunmadığı kabul edilerek sanık hakkında TCK'nın 62. maddesinin uygulanmamasına karar verilmiş olup, bu takdirde dosya kapsamına bir uyumsuzluk veya açık bir hukuka aykırılık bulunmaması nedeni ile TCK'nın 62. maddesinin uygulanmamasında ve sanık tali kusurlu olsa da yaralanmanın nitelikli olması karşısında mahkeme hapis cezasının tercih edilmesinde isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamenin bozma öneren (1) nolu görüşe iştirak edilmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine ancak;1-TCK'nın 51. maddesinin uygulanmamasına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, dosya içeriğine göre; kazanın oluşumunda tali derecede kusurlu olup, sabıkası olmayan sanığın olumlu kişilik özelliklerine, yargılama sürecindeki davranışlarına, olayın oluş şekli ve sonuçlarına, dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçelere dayalı olarak sanık hakkında “Sanığın geçmişteki hali suç işleme hususundaki eğilimleri, yargılama aşamasında pişmanlık göstermemesi göz önüne alınarak verilen hapis cezasının ertelenmesi halinde ilerde bir daha suç işlemekten çekineceğine dair mahkememize olumlu kanaat gelmediği” şeklindeki gerekçe ile TCK' nın 51. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi.,2- Sanık hakkında tayin edilen temel cezanın katılanın kemik kırığı olacak şekilde yaralanması nedeniyle arttırılması sırasında TCK'nın 89/2-b-e yerine aynı Kanunun 89/2-b- maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK'nın 232/6 maddesine aykırı davranılmasıKanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 12/02//2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.