Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : Her iki sanık hakkında; TCK'nın 89/1, 82/2-b, 62, 52/1. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Olay günü saat 23.00 sıralarında, sanık ... 3,20 promil alkollü halde idaresindeki kamyonet ile Beyoğlu Belediyesi önündeki kontrolsüz kavşağı kullanarak Adana ili istikametine dönmek istediği esnada, Adana ilinden Kahramanmaraş istikametine seyreden ve 2,18 promil alkollü olduğu tespit edilen sanık ...'ın kullandığı motorsiklet ile çarpışması sonucu, ...'in motorsikletinde yolcu olarak bulunan katılanın yaralandığı olayda, sanıkların oluş anındaki tespit edilen alkol miktarlarına göre olayda her iki sanık yönünden bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu gözetilip, TCK'nın 22/3. maddesi gereğince cezalandırılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;1) Sanıklar hakkında TCK'nun 89/1. maddesindeki seçimlik cezalardan adli para cezasının seçilmesi karşısında, hükmedilen temel cezaların 365 gün adli para cezası olarak belirlenmesi yerine, 1 yıl adli para cezası olarak belirlenmesi,2) Sanıkların eylemleri sonucu katılanın vücudunda kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralanması nedeniyle hükümlerde arttırım maddesinin 89/2-b yerine 82/2-b olarak yanlış gösterilmesi,3) Sanıklar hakkında hükmedilen gün adli para cezasının miktarının belirlenmesi sırasında uygulama maddesinin fıkrasının ve taksitlendirme sırasında uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle, CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükümlerin birinci fıkralarında yer alan "1 yıl adli para cezası" ibaresi çıkartılarak yerine "365 gün adli para cezası" ibaresinin, ikinci fıkralarında yer alan "1 yıl 6 ay adli para cezası" ibaresi çıkartılarak yerine "547 gün adli para cezası" ibaresinin, üçüncü fıkralarında yer alan "15 ay adli para cezası" ibaresi çıkartılarak yerine "455 gün adli para cezası" ibaresinin eklenmesi ve dördüncü paragrafında yer alan netice "13.500 TL adli para cezası" ibaresinin "13.650 TL adli para cezası" olarak değiştirilmesi ve hükümlerin ikinci paragrafında yer alan "82/2-b" ibaresi çıkartılarak yerine "89/2-b" ibaresinin eklenmesi, hükümlerin dördüncü paragrafındaki “TCK'nın 52.” ibaresinin "TCK'nın 52/2" olarak değiştirilmesi ve hükümlerin altıncı paragrafındaki "10 eşit taksitte" ibaresinden önce gelmek üzere "TCK'nın 52/4. maddesi gereğince" ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.