Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 25058 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 1959 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi :Ağır Ceza MahkemesiSuç :Taksirle öldürmeHüküm :TCK'nın 85/2, 62/1, 51/1-3, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet.Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanığın saat 01:15 sıralarında idaresindeki araç ile çift yönlü, 8 m genişliğindeki meskun mahal dışı yolda seyredip, şerit ihlali yaptığında karşı yönden seyreden ... idaresindeki araçla çarpışmaları sonucu aracında bulunan Haydar Odabaşı’nın ölümüne, şikayetçi olmayan ...’ın hayat fonksiyonlarını 4. derecece etkileyen kemik kırıkları oluşacak, şikayetçiler ..., ... ve ...’ın ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilir derecede yaralanmalarına neden olduğu olayda, sanığın tam kusurlu olduğunun tespit ve kabul edilmesi karşısında; iki sınır arasında temel ceza belirlenirken adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, asgari hadden çok az uzaklaşılarak ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafilerinin, kusura ve eksik incelemeye ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Taksirli suçlarda TCK’nın 53/1. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının TCK’nın 53/1. maddesine ilişkin bendinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.