Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 25007 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 636 - Esas Yıl 2014
Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Taksirle yaralamaHüküm : TCK'nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddelerince mahkumiyet,Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanık ...'nin gündüz, meskun yerde, önünde ve aynı yöne seyreden mağdurun aracının arkasına yakın takip sonucu çarpması, savrulan mağdurun aracının park yasağına ilişkin trafik levhası olmasına rağmen yolun sağında park halindeki sanıklar ... ve ...'ın araçlarına çarpıp karşı şeride geçip karşıdan gelen iki araca daha çarpıp, bu araçlardaki kişilerin yaralanmalarına neden olması şeklinde gerçekleşen olayda; sanık ...'nin tam kusurlu kabulü gerekmekle;1-Sanık ... hakkındaki hükme ilişkin temyiz, itirazlarının incelenmesinde;Sanık ... hakkında yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,2- Sanıklar ... ve ... hakkındaki hükümlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;Sanıkların park yasağı olan yere araç park etmeden ibaret olup, idari para cezasını gerektiren eylemleri ile sanık ...'nin tam kusurlu olarak mağdurların yaralanmalarına neden olduğu olayda, gerçekleşen olayla uygun illiyet bağının bulunmadığı gözetilmeden, yetersiz bilirkişi raporuna itibarla beraatleri yerine mahkumiyetlerine karar verilmesi,Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.