Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokmaHüküm : TCK'nın 179/3-2, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyetTrafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve üst Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde: Sanığın yokluğunda verilen hükmün sanığa 21/06/2011 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği halde, 1412 sayılı CMUK'un 310. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 04/07/2011 tarihinde hükmün temyiz edildiği anlaşıldığından, sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; üst Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Olay günü, sanığın gelin arabası olarak kullandığı araçla gece vakti düğün konvoyunun önünde seyri sırasında önünde seyir halinde olan sürücü ....'in kullandığı motorsikletin.... Caddesi yönünde dönmek üzere manevra yaptığında takip mesafesini korumayıp motorsiklete arkadan çarpması sonrası alınan doktor raporunda sanığın 72 promil alkolü oldu??u, genel durumunun iyi, bilincinin açık olduğu ve yapılan muayenede herhangi bir patolojinin saptanmadığı tespit edildikten sonra sanığın dışa yansıyan davranışlarına ilişkin bir tespit yapılmaksızın “mevcut hali ile motorlu araç kullanmasının sakıncalı olduğunun” belirtildiği ve söz konusu rapor hükme esas alınarak sanığın mahkumiyetine karar verilmiş ise de; olayın tek başına alkolden kaynaklandığının açıkca tespit edilememesi karşısında sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.