Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Özel hayatın gizliliğini ihlal, tehditHüküm : 1-Tehdit suçundan; CMK'nın 223/2-a-c maddeleri gereğince beraat 2-Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan; CMK'nın 223/2-c maddesi gereğince beraatÖzel hayatın gizliliğini ihlal ve tehdit suçlarından sanığın beraatine ilişkin hükümler, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: 27/08/2012 ve 30/03/2012 olan suç tarihlerinin gerekçeli karar başlığında 27/08/2012 olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı ve eksikliği olarak kabul edilmiştir.Sanığın arkadaşı olan katılanın tuvalet ihtiyacını giderirken çektiği fotoğrafı, o anda, orada bulunan arkadaşları ve katılanla birlikte gülerek izledikten sonra, fotoğrafı katılanı tanıyan arkadaşlarına gösterdiği, 5 ay sonra facebook sayfasında, sanığın bir arkadaşının “bide gözaydının sıç….ki fotoğrafını millete yaymasan iyi olurmuş” yazısını paylaştıktan sonra, bu yazının altına sanığın "zamanı gelince kamuoyuyla paylaşmaktan çekinmem" diye yazması şeklinde gerçekleşen eylemde, sanık ve katılanın arkadaş olmaları, olay sonrası çekilen fotoğrafa birlikte bakıp gülmeleri şeklindeki eylemin tehdit suçunu oluşturmayacağını kabulde isabetsizlik bulunmadığı;Sanığın eylemini katılanın rızası dışında gerçekleştirdiği, olay sonrası katılanın sanıktan fotoğrafı silmesini istediği halde, sanığın fotoğrafı silmediği ve fotoğrafı katılanı tanıyan yakın arkadaşlarına göstererek ifşa ettiği, eylemlerin bütün halinde TCK'nun 134/1-2 maddesindeki özel hayata ait görüntülerin kaydedilmesi ve bu görüntülerin ifşa edilmesi suçlarını oluşturduğu; ancak bu suçun takibinin TCK'nun 139.maddesince şikayete tabi olduğu, katılanın 31/08/2012 tarihli kolluk beyanında sanık hakkında şikayetçi olmadığını bildirmesi ve sanığın açıkça vazgeçmeye karşı koymadığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında atılı suçtan düşme kararı verilmesi gerekirken, sanığın suç kastının bulunmadığından bahisle beraat kararı verilmesi,Kanuna aykırı olup, özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan verilen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki davanın şikayet yokluğu nedeniyle TCK'nın 73, 139 ve CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca isteme uygun olarak DÜŞMESİNE, tehdit suçundan verilen hükmün ise ONANMASINA, 28.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.